Misschien kunnen we wel een keer naar Hongarije..

Ooit, lang, lang geleden, was er eens een clown die in aanraking kwam met het land Hongarije. Hoe hij hier terecht is gekomen blijft een wonderlijk verhaal, waar hij schitterend over verteld heeft tijdens de laatste Missionaire avond (daar had u bij moeten zijn..). Eerste vriendschappen ontstaan en de eerste ideeën komen ook al snel, maar wie had ooit gedacht dat er, nog niet eens zo gek veel later, een jaarproject, verschillende jongerenreizen en zelfs spontane reisjes met een bus + aanhangwagen vol spullen richting Hongarije zouden gaan?

Nu, juli 2019, zijn we alweer in voorbereiding op de derde jongerenreis. De eerste reis hebben we mogen helpen in het huis van de broers Sigmund en Istvan. Een harde maar leerzame kennismaking met Hongarije. Het leven wat zich achter de schutting afspeelde was heel anders dan dat het vanaf de voorkant leek. We maakten schoon, ruimden op en leerden dat God ons echt in wil zetten. “Toevallig” hadden we een grote groep bij ons die het zagen zitten om een schuur af te breken en de zooi daarvan op te ruimen. Er werd fanatiek gesloopt en dit leverde een stuk veiligere schuur op voor de broers. Als je dan achteraf hoort dat de op instorten staande schuur een grote zorgenpost voor de broers was, dan mogen we blij zijn dat we bij toeval ingezet zijn. Tijdens de tweede reis zijn we nog terug geweest bij de broers en was er toch duidelijk een verschil in hun levenssituatie zichtbaar. Fris gekapt en geschoren stonden ze grote verhalen tegen ons te vertellen. Waar ze over gingen? Geen idee, ze hadden niet helemaal door dat wij geen Hongaars spreken..
Kort na terugkomst van de tweede reis bereikte ons het trieste nieuws dat beide broers vlak na elkaar zijn overleden. Het blijft een bijzonder verhaal hoe wij met de broers in contact zijn gekomen en nog steeds schieten allerlei verhalen door ons hoofd wanneer we terugdenken aan de ontmoeting. Het bericht van overlijden kwam best wel binnen, en dan merk je toch hoe snel je betrokken raakt bij deze mensen, hoeveel indruk het maakt en hoe vaak je er toch aan terug denkt.

Het eerste jaar hebben we kennis mogen maken met Marcel en Lea, de kids en hun werk in Hongarije, namens Operatie Mobilisatie. Hun werk in het Dock, waar we het eerste jaar bij de opening zijn geweest en het tweede jaar in hebben geklust, hun werk in de gemeenschap door het uitdelen van voedselpakketten en hun actieve inzameling van spullen en betrokkenheid bij een kringloop in Esztergom. Die kringloop is een groot project geworden tijdens de tweede reis, waar van alles over te lezen valt in de voorgaande verslagen.

Bij terugkomst in Nederland is het altijd erg lastig om weer “het gewone leven” weer op te pakken en allerlei ideeën spoken door het hoofd om betrokken te blijven bij Hongarije. Een van die ideeën is uiteindelijk het jaarproject geworden. Als gemeente hebben we een jaar lang spullen ingezameld, maar ook van buiten de gemeente zijn enorm veel spullen verzameld die allemaal richting Hongarije vervoerd zijn. Daar worden de spullen verkocht in de opgeknapte kringloop. De spullen zijn zeer geliefd, wanneer nieuwe spullen zijn, zijn er mensen die in alle vroegte al voor de deur staan. Om maar als eerste dat ene ding uit Nederland, wat ze zo hard nodig hebben, te kunnen kopen.
Met 6 grote transporten is het jaarproject een groot succes geworden en we willen door! Veel mensen van binnen en buiten de gemeente helpen mee en raken zo ook betrokken bij Hongarije!

En nu komt reis nummer 3 eraan. Een spannende!
Dit jaar is aan ons gevraagd of we het zien zitten om een kinderkamp te organiseren. Kinderen tussen de 6 en 12 jaar een week lang vermaken en net zo’n week geven als wij zelf tijdens de reizen hebben meegemaakt: eentje waar je nog weleens aan terugdenkt.
Maar hoe? Ze spreken haast geen Engels en om nou te zeggen dat wij vloeiend Hongaars spreken.. Heel veel verder dan “Szia / Hoi” komen wij ook niet.
Toch gaan we het doen, met veel energie, plezier en vertrouwen gaan we er alles aan doen om een top week te organiseren. Een week waarin de Hongaarse kids aandacht krijgen, plezier hebben en misschien ook wel een stukje van de liefde van Jezus leren kennen. We willen een week organiseren waarin plezier centraal staat aan de hand van allerlei Bijbelverhalen. En aangezien preken in het Hongaars hem toch niet gaat worden, doen we dit met actieve spellen, toneel en (daar is ie weer) een stukje aandacht.

We hebben net een ontbijtactie achter de rug, die onwijs succesvol is verlopen. Heel veel mensen hebben een ontbijtje gegeten in de Oude School of hebben het lekker thuis laten bezorgen. Super om te zien hoeveel mensen ook deze reis weer meehelpen, door op deze manier te steunen.
Deze betrokkenheid vinden wij heel gaaf en daarom willen we u ook op de hoogte houden van de reis en alles eromheen.

Dagelijks zullen wij een verslagje typen en deze op de waarbenjij.nu zetten. Zo blijft u op de hoogte en hopelijk wilt u de mensen in Hongarije, de jongeren van de reis, Marcel en Lea en alle toevalligheden die mogen ontstaan meenemen in uw gebed!

Amber, Anne Fleur, Anne, Arlene, Auke, Daan, Diederik, Eva, Hessel, Ilze, Jarnoud, Jasmijn, Jorin, Karsten, Laura, Mathijs, Nienke, Rob, Thirze, Wiebe, William, Henk, Ronny en Jorrit


Wilt u liever geen mail ontvangen? Meldt u dan af onderaan de pagina 